Bundan 5-6 sene önce, Üstün Dökmen Yaşamboyu Gelişim Danışmanlığı çatısı altında Üstün Hoca ile birlikte genel katılıma açık bir seminer düzenlemiştik. Konu, “Çatışma Yönetimi”ydi. Neler çatışma yaratır, taraflar nasıl ayırdedilir, olası çözüm metotları hangileridir gibi bilgiler verip, kişilerin kendilerine özgü çatışma çözme tutumlarını belirliyorduk.
İnanamayacağım kadar çok sayıda katılımcı, şirketlerine kesilecek faturada “eğitimin adı yer almasın” demek için telefon etti, e-mail attı.
Aslında şunları söylemiş oldular:
1. Çatışma Yönetimi eğitimine gitmiş olmaktan çok çekiniyorum.
2. Şirkette duyarlarsa, adım çıkar.
Türkiye’de eğitim ve gelişim konusunda çok temel bir ayanlış tutum var. Sadece “eksik” tarafların geliştirilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Böylece iletişimi bilmeyen iletişim eğitimine, çatışma yönetmeyi bilmeyen çatışma yönetimi eğitimine gider sanıyoruz. Oysa, yaptığımız şeyi daha iyi yapmak, daha iyi iletişim kurmak, daha doğru çatışma çözmek hedefimiz...
Çatışmaların ne kadar doğal olduğunu kabul edememek de buradaki diğer bir sorun. Konuşulmazsa, adı geçmezse, gerçekten yok olacakmış gibi davranmak...
Şimdilerde tepe yöneticiler için sunum/konuşma teknikleri, medya ilişkileri, kriz yönetimi eğitimleri gitgide yaygınlaşıyor. Ne kadar doğru. Ne kadar gerekli. Bu eğitimleri alanları, bu eğitimleri hakkıyla verenleri kutlamalı. Ancak , hala isim ve eğitim gizleme aşamasındayız orada da. “Sunum teknikleri eğitimi aldığım duyulursa, “plastik” görünürüm. Herşeyim planlanmış, her konuşmam sahnelenmiş sanılır” korkusu yaşıyorlar. Olsun, geçer...
İletişim bir bilim. Çok geniş araştırma ve uygulama alanı olan, dünya kadar metod ve araç geliştirilmiş bir alan. İletişimde gelişmenin, öğrenmenin sınırı yok. Öğrenmeye çalışmaktan, insanın kendisini bu alanda güçlendirmeye çalışmasından utanmanın da anlamı yok.
İdil Türkmenoğlu Twitter hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
