Yaşam içinde bazı kişilerin önemi büyük oluyor. Tıpkı sevgili Hocam Alâeddin Asna gibi…
Hocam ile tanıştığımda 1980’li yıllardı. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde o dönemdeki şanslı öğrencilerdendim. Hocamız o zaman A&B ‘yi yönetiyordu. Çok şanslıydık, yeni bir alanda eğitim alıyoruz, akademisyenleri yeni yetişiyor, ancak hocamız, hem eğitimli, hem dünyayı izliyor, hem özel hem kamu sektörü tecrübesi var, bir de ajans nedeniyle danışmanlık yapıyor, kitabı var. Ve biz böyle bir değerden eğitim alıyoruz. Farklı vizyonu ile bize çok katkı sağladı.
Aynı zamanda da çok güler yüzlü, sıcak, ulaşılabilir, genç ve yakışıklı…
Son sınıfta final sınavında Hocam, çok farklı soru yapısıyla karşımıza geldi… Heyecanlıydık, hepimiz Haziran’da bitirmek istiyorduk. Ama sorular sınıfı hayal kırıklığına uğrattı, herkes şaşkın ve Hocamız şaka yapıyor zannetti.
Siz öğrenci olsanız ne yapardınız bu sorular karşısında?
- Erkekler günde kaç defa tıraş olmalı?
- Cenaze geçerken ne yaparsınız?
- Yemekte çatal bıçak nereye konulur?
Ve bunlara benzer birkaç soru daha… Sonuç: Ben geçmiştim ama sınıfın çoğunluğu kalmıştı. Hocamız her zaman görgü kuralları kitabını da okumamız gerektiğini söyler ve mesleğimiz için önemini belirtirdi.
Okul sonrası çalışma hayatı içinde hocamızla yeniden karşılaşmaya başladım. Ben her zaman önemsedim büyüğümü. Ama sevgili Hocam öğrencilerine önem verirdi, hele kendisine vefa gösteren öğrencilerine daha da önem verirdi. Hocasından ilgi gören öğrenci zaten şanslı demektir. MESS‘de yöneticilik yaparken gün geldi ani olarak ayrıldım. Ertesi gün beni arayan iki kişiyi ömrüm boyunca unutmadım, hep saygı ve hürmet gösterdim: Alâeddin Asna ve Nezih Demirkent her zaman öğrettikleriyle yaşıyorlar.
Sonraki günlerde çok daha yakın iletişim halinde oldum. Bu süreçte TÜHİD‘e de üye olmuştum ve faaliyetlerine katılıyordum. Hocam TÜHİD’i toparlamak için ikinci dönem başkanlığa hazırlandığında beni de yönetimde görmek istedi ve birlikte çalışma şansını yakaladım. Sonraki TÜHİD yönetimlerde de hep benim de yer almamı istedi. Ve bir gün zorunlu olarak ara dönemde Başkan olmam gündeme gelince destekledi ve sonraki genel kurullarda da hep destekçim oldu. Çalışmalarımızda yanımızda oldu, önerilerini verdi. TÜHİD’in kamu yararına dernek olması, Burs ve Anadolu buluşmaları projeleri üzerine “hayalimi gerçekleştirdin” dedi. Kurduğu TÜHİD’i hep önemsedi, hep iyi olmasını istedi, başarılarından memnuniyet duydu. Ben hocama hep şunu sorardım; bu nasıl bir öngörü ki, meslek henüz yeni biliniyor, ve Hocamız meslek örgütü TÜHİD’i kuruyor... İletişim sektörünün en eski örgütüyse, bu hocamızın sayesinde… Profesyonel yaşamdaki başarısı zaten tartışılmaz. Sevgili Sibel Asna ve A&B İletişim evlatları eminim daha da büyük başarılar elde edeceklerdir.
En son 24 Nisan’da doğum gününde konuşmuştuk. Ramazan Bayramı için aradığımda ise hastane süreci başlamıştı. Kaybı büyük bir acı oldu. Sektörümüze katkısı çok büyük, binlerce öğrenci yetiştirdi, akademisyenler yetiştirdi, “Hocaların Hocası” oldu.
Hocam benim için, her zaman rahatlıkla ulaşabileceğim, konuşabileceğim, danışabileceğim ustam oldu. Şimdi biz öksüz kaldık, bu kadar net… Ama hocamın tecrübelerinden yararlanma şansını elde ettik. Halkla ilişkiler ile uğraşan tüm profesyonellerin, iletişim akademisyenlerinin ve özellikle genç iletişimcilerin, Prof. Dr. Alâeddin Asna'nın kütüphanemde de özenle sakladığım kitaplarını, mutlaka okumasını ve halkla ilişkilerin Türkiye'deki gelişim sürecini de gözlemlemelerini önemle tavsiye ediyorum ve diliyorum.
Allah mekanınızı cennet eylesin Sevgili Hocam, ışıklar içinde uyuyun. Biz ilkeleriniz ve fikirlerinize sahip çıkarak, öğrettiklerinize ve mesleğimize layık olmaya çalışacağız.
Sevgili Alâeddin Asna Hocamız ile yaptığımız röportaj için lütfen tıklayın
Fügen Toksü Twitter hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
Fügen Toksü LinkedIn hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
