Her şey ışık hızıyla yarışıyor. İletişimin teknik olarak altyapısı o denli hızla gelişiyor ki, habere daha hızlı ulaşmak için tüm yeniliklere uymak zorunda kalıyoruz ve gün geçtikçe de yalnızlaşıyoruz. İletişim adına iletişimsizleşmekle yüzleşiyoruz böylece.
Sormuyoruz, öğrenmiyoruz, bilgi vermiyoruz. Hep konuşuyoruz, hep konuşuyoruz, biteviye konuşuyoruz. Sonuç: İletişimsizleşiyoruz.
Oysa her sorulan soru bir iletişim başlangıcı kadar romantik ve her paylaşmak bir iletişim için atılan romantik bir adım. O romantizmin adı, iletişim.
Dijitalleşme uğruna romantizmden uzaklaşmak ve iletişimi sözüm ona çağa uydurma kaygısı... Sonuç, iletişimsizleşme sarmalından kurtulamama.
Sorun sadece dijitalleşme mi? Yok sanmıyorum. İnsanlar arasındaki günlük yıpranmanın devamıyla gelen hoşgörüsüzlüğün oluşturduğu iletişimsizlik... İşte asıl tehlike burada.
İletişimsiz teknik alt yapı
İletişim uğruna yapılan bir başka iletişim kazası da, iletişim tekniklerinin cilveleri. Gurup postaları, çağrı merkezlerinin iletişime geçme modelleri. Pazarlama uğruna kurumların kurdukları çağrı merkezleri yoluyla yapılan tacizler, bu tacizlerin telefon çağrılarıyla devam etmesi; ayrıca ortak noktaları olan kişilere yapılan duyurunun ardından bireysel iletişimle derdini anlatacağına toplu iletişimle, kendi kişisel kaygılarıyla tüm bir grubu rahatsız etme nezaketsizliği... Ve sonuç: iletişimsizlik ya da iletişim kirliliği.
Özellikle bankaların çağrı merkezleri ile iletişime geçmek istemeleri ve pazarlama taktiklerinin başarısının yüzde 50'nin altında kalmasına karşın hala bu yönde bir iletişimi sürdürmekteki ısrarları. Anlamsız bir iletişim dayatması... Ama mutlak bir bildikleri vardır, benden öte.
Bazan bir iletişimci olarak, iletişim için yapılan bu iletişimsizliği ifade etseniz bile umursanmıyorsunuz. Herkes nasıl bir hastalığa ilaç önerirse, bizim yaptığımız işten, iletişimden de herkes anlıyor; herkes iletişimci...
Her durumda teknolojiden yararlanılmasını ama romantik iletişimden de vaz geçilmemesini düşünen neo-klasik bir iletişimciyim.
Sorun göz teması kuramama
Sorunları çözme ve birbirini anlama sanatı olarak iletişime bakıldığında söz, ses, göz ve yüzün etkileri kaçınılmaz. Bir göz yumma ile bile neler anlatılır, neler.
Gençler arasında yapılan bir araştırmaya göre, teknolojik aletlerle yapılan iletişim sırasındaki en büyük sorunun göz teması kuramamak ve yanlış anlaşılmak olduğuna dikkat çekiliyor. İsa Çolaker'in paylaştığı bilgiye göre bu oran %80 gibi bir hayli yüksek oran. Bu tür iletişimle yanlış anlaşılma halinde de ne yapıldığı sorulduğunda gençlerin %70'inin sinirlendiği söylenmiş. Bu yüzden sorun kişisellikten çıkıp toplumsal iletişimsizliğe gelip dayanmış bulunuyor.
Obur iletişimle çok hızlı hareket etmek isteyen toplumlarda obez iletişimcilerin sayısı arttıkça, sağlıksız iletişim de iyice kendine yer açıyor. İletişememek hastalığı ile toplumca karşı karşıya geliyoruz. Acı olan bu sorunları sadece genç nesilde değil, hemen hemen tüm toplum bireylerinde görmeye başlamış olmamız.
Ne mi yapalım? Sosyal medyanın tutsağı değil, duygusal iletişimin yanında olup, bu yolda sosyal medyadan zamanı iyi kullanmak, ilişkiyi iyi kullanmak açısından yararlanalım. İletişimde obeziteye karşı savaş açalım.
Bir sonraki aya kadar iletişimsiz kalmayın.
Dr. Zehra Güngör Twitter hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
