Artık yöneticilerin tek işi üretmek ve satmak değil, değil mi?
AÖ: Kesinlikle değil. Yönetmek, yönlendirmek, itibar olsun, bir şirket bugün neden var olduğunu anlatmak zorunda, çalışanlara da, komşusu olduğu belediyelere de, bürokrasiye de, kamuoyuna da. Buna kendisi de inanmalı. Zaten başka türlü olmaz. Hedef kitleler daraldı, çok rekabet var. Artık seçenek çok. Etki çok.
Yönetici bir iletişimciyle çalışmadan bunları yapabilir mi?
AÖ: Yapamaz. Biraz önce başka bir soruda sohbet ederken en üst düzey yönetici grubu veya yöneticinin vizyonunda ve stratejisinde olması gereken bir şey dedim. Bunu gören yönetici bunu çok farklı bir biçimde ve rakiplerinden öncü bir biçimde bence hayata geçirebilir. Bu nasıl bir şey derseniz bilmiyorum. Bu liderlikle ilgili bir şey, bu bilmekle ilgili bir şey. Bunları sayısı çok az, ama kendisinde olmasa dahi iyi bir iletişimcinin kendi bünyesinde de olması gerekmiyor, bugün çok iyi ajanslarımız var. İki türlü de olabilir. Ajans olabilir, iletişim ortağı olabilir, bunun sonu yok. İçeriden bir departman kurulabilir, yani önemli olan ihtiyaçları belirlemek.
Bir de genel olarak iletişimde şöyle bir kural var. Biliyorsunuz, konumlamanızı, daha doğrusu nerede olduğunuzu rakibiniz belirliyor. Hepimiz bireyler olarak birtakım hizmetleri, şirketleri, markaları düşünürken, onların yerini, kendi tecrübelerimiz, kendi bildiklerimiz dışında bir de onların rakipleriyle karşılaştırarak bir yerlere koyuyoruz. Daha iyi yapıyoruz, daha kötü, daha sessiz, daha atak… Artık o sektörüne ya da nerede aktif olduklarına bağlı bir şey. Yöneticinin kendisi veya yönetim kurulu, bütün bunu kucaklarsa, farkındaysa ve en önemlisi doğru kaynaklarıyla, doğru iş ortaklarıyla bu işe yatırım yaparsa, bence çok yol alabilir.
Aytül Özkan: “İletişim yönetimi çok değer verdiğim bir şey.”
Eğer yönetici bunları yapmazsa, bir kuruluş için en önemli konu olan itibarı nasıl yönetebilir?
AÖ: David Ogilvy’nin yaratıcılıkla ilgili sevdiğim bir lafı vardır, der ki; “Eğer yaptığınız iş yaratıcı bir iş değilse karanlıktan geçen bir gemi gibi gider”. Kocaman da bir iş yapmış olabilirsiniz ama o karanlıktan geçip gider, kimse de görmez. Şimdi yönetilmeyen bir itibarda illa kötü bir şeyler olacak gibi düşünmek istemiyorum, ama o konu hakkında farkındalık olmaz ya da onun iyi yönetilmediği kötü günde çok fazla ortaya çıkar.
Bence halkla ilişkilerin en önemli tarafı görünen tarafı değil görünmeyen tarafı, oradaki gücü. Halka ilişkilere doğru bir yatırım yaptığınız zaman sizin şirketinizin ya da markanızın hayatındaki en önemli günlerinde, halka açılma olabilir, bir birleşme olabilir, yeni lansmanlar olabilir veya talihsiz bir şeyler olabilir, kriz olabilir, o zamanlar da siz yine tekrar ediyorum o başarı grafiğinde katkısı ve payı olan herkesle, herhangi bir beklentiniz de olmadan basınla konuşmak, sadece haber beklentisi için olmamalı veya satış gücünüzle, çalışanlarınızla konuşmanız sadece gündeme bağlı olmamalı. Bunlar sürekli olmalı. O sürekli iletişimi, yatırımı yaptığınız zaman kriz dediğimiz konuda zaten ne kadar güçlü bir halde (ama çapına bağlı tabii ki) ne kadar çabuk çıkabileceğiniz, ne kadar güçlü olduğunuz daha net görünüyor.
Halkla ilişkiler benim çok inandığım, gerçekten çok severek yaptığım bir iş. Biraz önce çok uzmanlığınız var dediniz ama aslında benim öyle bir uzmanlığım yok, hani uzman daha çok bir konuya odaklanmış ve onun bütününü bilir. Ben iletişimde büyüdüm, gazetecilik, halkla ilişkiler, reklamcılık. Bu grubun da birçok disiplini var. Hepsinin gücü ayrı. Bunların arasında evet gönül bağım halkla ilişkilerde. Kendi kurduğum ajansımdan dolayı olabilir. Ama inanın gücünü de biliyorum. Bunu çok emin olarak söylüyorum. İletişim yönetimi çok değer verdiğim bir şey.
