Necla Zarakol; "Türkiye'nin önce kendi içinde tanıtılması lazım"
Türkiye’nin tanıtımı konusunda ne yapmalıyız? Türkiye’nin tanıtımını nasıl gerçekleştirebiliriz?
NZ: Bu konudaki görüşüm, Türkiye’nin önce kendi içinde tanıtılması lazım. Yani bir ortak paydada Türk kamuoyunu buluşturmak lazım. Çünkü, herhangi bir insanın bir yerde karşılaştığı bir Türk’ün kendi ülkesi hakkında ne düşündüğü çok önemli bir başlangıç oluşturabilir. Yani bu kişi garson, imam, köylü veya iş adamı olabilir, ama nedir bu ülkenin zenginlikleri, sorunları ve sorundan çıkma becerileri, yetkinlikleri nelerdir? Bunları önce Türk kamuoyunun öğrenmesi lazım. Daha sonra anlatmakta zorluk çekileceğini düşünmüyorum. Her Türk bir tanıtım elçisine dönüşebilir.
İstanbul hakkındaki düşünceleriniz neler?
NZ: İstanbul aldı başını gidiyor. İstanbul’un tanıtıma ihtiyacı var mı bilmiyorum. İstanbul dünyanın en önemli destinasyonlarından biri şu an. Amerika’da her hafta İstanbul hakkında en az bir dergide yazı çıkıyor. İstanbul’un popülaritesinin çok yüksek olduğunu düşünüyorum. Ama tabi iyi tanıtılıyor mu meselesi başka bir mesele. Burada da duruma bakmak lazım. Onun için kimin nasıl tanımasına ihtiyacımız olduğunu doğru belirleyip, ona uygun bir strateji geliştirmek lazım. Marka şehir deniyor ama bir şehri marka yapan değerler neler, onların ayrıştırılıp, üzerine bir strateji koymak lazım.
İstanbul çok önemli, öncelikle çok güzel, çok farklı kültürlere ev sahipliği yapmış bir şehir, çok değerli tarihi eserleri var ama her gün bir tanesi yok oluyor. Boğazdan tünel yapılıyor, çanak çömlek yüzünden engellendi deniliyor. Bu bakış açısıyla tabi İstanbul’u kimseye anlatmak mümkün değil. O çanak çömlekler de çok önemliler çünkü. O zaman çanak çömleklerin olmadığı bir yerden geçirirsiniz tüneli önceden araştırma yaparsınız, veya yerüstündeki değerler önemlidir altındakiler değildir diye bakarsanız. Buralarda bir kararlılık , İstanbul kamuoyunu ve Türkiye kamuoyunu İstanbul markasını arkasına alacak bir yaklaşım, daha sonra bunun dışa dönük uygulaması olur diye düşünüyorum.
Bizim için söylemek istediğiniz başka şeyler var mı? Atladığımız, sormadığımız, ilaveleriniz var mı?
Necla Zarakol: Bence çok geniş bir konuşma yaptık diye düşünüyorum. Belki de fazla konuştum biraz. Çok fazla halkla ilişkiler eğitimi veren okul var. Bu okulların fazlalığı, nitelikleri, yeterli eğitim elemanı bulmayı zorlaştırıyor ve sektörün iç içe yaşamasının en önemli, en elzem olduğu alanlardan birisi bu. Yani nasıl bir makine mühendisi çizim yaparken makineleri tanımak zorundaysa bizim sektörümüzde öyle. Burada ne yapılıyor, nasıl yapılıyor? bunu görmek zorunda öğrenciler. Ama “sektörden uzak her ile bir üniversite açalım, halkla ilişkiler eğitimi de çok revaçta oraya da iletişim fakültesi kuralım, içine de halkla ilişkiler koyalım” doğru bir yaklaşım değil.
Halkla ilişkiler öyle bir şey ki, mesela Amerika’da kritik eğitimleri almak için önce bir dört yıllık kolej eğitiminden geçiyorsunuz “liberal arts” diyorlar, psikoloji, ekonomi, hukuk orada bütün dersleri alıyorsunuz. Ondan sonra gidip ancak hukuk fakültesine başvuruyorsunuz veya doktor olmak için yine aynı sistem. Bizim işimizin de böyle bir şey olması lazım, çok iyi eğitilmiş, dil şart, ikinci bir dil ve dünyaya açık olması lazım.
Çok teşekkür ederiz.
