"Çıkış noktası kayboldu"
Kutadgu Danışmanlık yönetici ortağı Ahter Kutadgu ise, Michael Porter'ın bu yaklaşımı ile sadece ülkemizde değil uluslararası literatür ve uygulamada da "çıkış noktasındaki amacını kaybetmiş" KSS yaklaşımını yeniden doğru rotaya sokmaya çalıştığına dikkat çekiyor. Kutadgu, şirketlerin KSS projelerini yeniden "ortak değer" eksenine oturtması gerektiğini savunuyor. Tecrübeli iletişimci, yeni yaklaşımın esas itibariyle ekonomik varlıklar olan şirketlerin bu özelliklerinden yola çıkarak tüketicileri, çalışanları, tedarikçileri ve ekosistemi içinde bulunan diğer tüm paydaşlarıyla karşılıklı ekonomik ve buna bağlı sosyal değer yaratmaya odaklanması gerektiğini gösterdiğini işaret ediyor ve bu açıdan çok doğru ve anlamlı olduğuna inanıyor.
Marka Yönetim Uzmanı Mehmet Ak ise, Türkiye'deki KSS projelerine eleştirel bir yaklaşım sergiliyor. KSS projelerinin büyük bütçeler gerektirmesi nedeniyle ağırlıklı olarak büyük şirketlerce ele alındığını hatırlatan Ak, projelerle ne yapıldığından çok, nasıl yapıldığının önemli olduğunu belirtiyor. Ak'ın bir başka eleştirisi de bu çalışmaların genellikle sponsorluk teması içerisinde ele alınması.
Türkiye Halkla İlişkiler Derneği (TÜHİD) Başkanı Fügen Toksü ise, şirketlerin sürdürülebilirlik ve itibar için sosyal şirket olmanın önemini kavramaya başladıklarını savunuyor. Fakat hemen ardından sosyal sorumluluk kavramının sponsorluk kavramıyla karışabildiği uyarısını yapmadan geçemiyor. Toksü, şirketlerin sosyal sorumluluk alanlarını iyi belirlemesi ve şirket politikalarına, iş işleyişine ters düşecek projeler yapmaması gerektiğini savunuyor. Porter'ın ortaya attığı ortak değer yaratmanın sadece toplum için değil, paydaşlar için de önemli olduğunu vurguluyor. Ortak değer yaratmanın, uzun vadede önemli ve kısa vadede kazanç elde etmek için heba edilmeyecek bir şey olduğunu söylüyor.
Başarılı Küresel Örnekler
Yazarlar, ortak değer projeleri geliştiren küresel şirketler konusunda Google, IBM, Intel, Johnson & Johnson, Nestle, Unilever ve Wallmart gibi firmaların öncülük ettiğini söylüyor. Örneğin, Hindistan'da başka iş imkanı olmayan kadın girişimcileri dağıtım ağının bir parçası yapan Unilever, bu yöntem ile hem çok küçük yerleşim birimlerine ürünlerini ulaştırabiliyor hem de ülkedeki cirosunun %5'ini bu kanaldan gerçekleştiriyor. Böylece firma ürün portföyünü yeniden tasarlamış oluyor.
Kaynak
Turkish Time
Candeğer Muradoğlu
